Το πρωί στα χιονισμένα
–ακόμη– ελατοδάση, το μεσημέρι στα καταπράσινα ανθισμένα λιβάδια, το
απόγευμα δίπλα στη θάλασσα. Μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα, η πατρίδα
των εννέα Μουσών μάς προσκαλεί να γνωρίσουμε τα χωριά της με τα χρώματα
της άνοιξης.
Από μικρή χάζευα στο Αχίλλειο της
Κέρκυρας τα υπέροχα αγάλματα των εννέα Μουσών. Κόρες του Δία και της
Μνημοσύνης, προστάτιδες της ποίησης, της μουσικής και του χορού,
μαγεμένες από την ομορφιά του πανάρχαιου Ελικώνα, ζούσαν σε αυτή την
κοιλάδα της Βοιωτίας. Τα γεμάτα πτυχώσεις ενδύματα πυροδοτούσαν τη
φαντασία μου και τις έβλεπα με τον νου μου να χορεύουν ανάλαφρα ανάμεσα
σε δάση με ρυάκια – πραγματικές νύμφες του βουνού και των νερών. Τέλος
του χειμώνα, λοιπόν, ταξιδεύουμε με προορισμό τον μυθικό Ελικώνα, με τις
ελατοσκέπαστες πλαγιές, τα γραφικά χωριά, τα δάση δρυός, τους αρχαίους
αμπελώνες και τα 1.200 είδη φυτών. Ενα πανέμορφο τοπίο, το οποίο από
ορεινό μεταβάλλεται σε πεδινό, από χιονισμένο σε ανθισμένο και από άγριο
σε ήρεμο θαλασσινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου